تا كنون روش­هاي متعددي جهت تشخيص و آشكارسازي خطا در ماشینهای الکتریکی دوار معرفي شده­اند .تفاوت عمده اين روش­ها در سيگنال­هاي انتخابي است. پس از انتخاب سيگنال بايد مدل مناسبي از ماشين در نظر گرفت تا بتوان با اعمال خطا به آن تغييرات سيگنال انتخابي را مورد بررسي قرار داد. سيگنال­هاي انتخابي مي­توانند از نوع الكتريكي، مكانيكي، امواج الكترومغناطيسي و يا حتي دماي محيط باشند. به اين ترتيب تنوع فراواني در روش­هاي تشخيص و آشكارسازي موتورهاي الكتريكي وجود دارد.

يكي از روش­هاي بسيار كارآمد در تشخيص خطاي موتورهاي الكتريكي بررسي پيوسته جريان و ولتاژ فازهاي استاتور و تحليل مشخصه های آن مي­باشد. اين روش ESA[1] نام دارد و به خوبي قادر به تشخيص اغلب خطاهاي متداول در موتورهاي الكتريكي است.

در این تکنیک می توان به عیوب روتور، استاتور، فاصله هوایی و سایر قسمتهای مکانیکی پی برد و روند رشد آن را بررسی کرد.

در شرایط مختلف کارکردی موتور از حالت راه اندازی تا شرایط نرمال داده ها به منظور تحلیل در حوزه های مختلف زمان، فرکانس و زمان فرکانس بررسی می شوند.

از ویژگی های این تکنیک می توان به بررسی وضعیت ماشین از نظر عیوب مکانیکی همچون  بیرینگهای ژورنال، وضعیت لقی ها، مشکلات پایه و الایمنت و … و از نظر عیوب الکتریکی همچون شکستگی و یا ترک بردگی میله های روتور، بررسی وضعیت موتورهای روتور سیم پیچی شده، مشکلات هسته و سیم پیچ استاتور، مشکلات عایقی، عدم تقارن و قرار نگرفتن در مرکز فاصله هوایی و … را نام برد. علاوه بر آن بررسی وضعیت ارتعاشات پیچشی نیز یکی دیگر از کاربردهای این تکنیک است. نتایج حاصل از این تست، کارایی و بازده ماشین را نیز مشخص می کند.

[1] Electrical Signature Analyses